Ο Κροάτης σπουδαίος φόργουορντ μίλησε στο ESPN για μια σειρά από θέματα, ανατρέχοντας στο δύσκολο καιρό προσαρμογής του στους Σικάγο Μπουλς, μέχρι το σήμερα που παίζει γκολφ ολημερίς παρέα με τον Μάικλ Τζόρνταν. «Παίζουμε για 2 δολάρια και είναι όσο πιο ανταγωνιστικό μπορεί να είναι. Εγώ χρειάζομαι ένα χειροπράκτη για το ισχίο και την πλάτη μου, καθώς σφίγγουν αφού παίζουμε όλη μέρα. Αλλά είναι ωραία. Μιλάς βρώμικα, αναφέρεσαι σε αναμνήσεις, καπνίζεις ένα πούρο, περπατάς όταν είναι ωραία έξω. Οπότε, είναι όλα ωραία και παίζεις γκολφ. Υπάρχει τίποτα καλύτερο απ' αυτό;», λέει.
Κι όμως, δεν ξεκίνησαν όλα έτσι. Αντιθέτως, στην αρχή Τζόρνταν, Πίπεν και Τζάκσον δεν τον ήθελαν. Ο λόγος; Τον έφερε ο τότε τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας, Τζέρι Κράουζε, με τον οποίο η τριάδα και, κυρίως, ο Air είχε ψυχροπολεμική σχέση. Πέραν αυτού, ο Κράουζε καυχιόταν πως είχε πείσει τον Κούκοτς να έρθει, δίνοντάς του 4,3 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Την ίδια ώρα, η τριάδα πίστευε πως δεν έπαιρνε τα χρήματα που άξιζε... «Όταν το Μάιο του 1993 πρωτομπήκα στο γήπεδο, είδα τον Τζόρνταν να σουτάρει και τον πατέρα του να του επιστρέφει την μπάλα. Σταμάτησαν και μιλήσαμε για λίγο, το ίδιο βράδυ έπαιζε η ομάδα πλέι οφ με τη Νέα Υόρκη. Όταν όμως επέστρεψα τον Νοέμβριο, ο Μάικλ δεν υπήρχε εκεί, είχε αποσυρθεί», θυμάται, μιας και ο Τζόρνταν ο πρεσβύτερος είχε δολοφονηθεί στη διάρκεια ληστείας. Τότε ήταν που ξεκίνησαν τα δύσκολα.
«Δεν είχαν κάτι προσωπικό εναντίον μου. Ήμουν όμως ένα από τα βασικά κομμάτια της ομάδας και έπρεπε να με δοκιμάσουν. Αντέχει στην πίεση; Μπορεί να ανταποκριθεί όταν τον χρειαζόμαστε; Οπότε, σε εκείνο το σημείο, κατάλαβα αυτούς τους τύπους. Με δοκίμαζαν. Και αργότερα, κατάλαβα πως ο Μάικλ το κάνει αυτό σε καθημερινή βάση», εξήγησε.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα ήρθαν από τον Φιλ Τζάκσον, πάντως, καθώς τον κορόιδευε και για τα αγγλικά του που δεν είχαν την αμερικανική προφορά, αλλά και το χιούμορ του, μιας και δεν τα' πιανε με την πρώτη. «Ο Τζάκσον με πίεσε σε διάφορα θέματα, για να δει αν μπορώ να τα χειριστώ. Τότε, το επόμενο πρωί θα διάβαζα στις εφημερίδες πως είπε “ο Τόνι έκανε καλό παιχνίδι, επειδή μίλησε με τη μαμά του χτες στο τηλέφωνο”. Τέτοια πράγματα. Ή σε ένα ταξίδι, στη δυτική ακτή, όλοι έπαιρναν βιβλία από τον κόουτς, κι αυτός μου έδωσε ένα βιβλιαράκι με εικόνες, χωρίς λόγια. “Δεν ήμουν σίγουρος πως μπορείς να διαβάσεις τα αγγλικά” μου είπε. Υποθέτω πως ήταν ο τρόπος του για προκαλέσει τον παίκτη», σημείωσε.
Ο Κούκοτς ζει έξι μήνες στο Σικάγο κι ακόμη τον θυμούνται εκεί για το νικητήριο σουτ το 1994, στα πλέι οφ κόντρα στους Νικς. Τότε, ο Πίπεν είχε τρελαθεί γιατί δεν πήρε εντολή για την τελευταία προσπάθεια, αλλά... «Είναι πιθανότατα μία από τις πέντε πρώτες ερωτήσεις που δέχομαι. Κι έχει πλάκα όταν λένε “ξέρω τι συζητήθηκε σε εκείνο το τάιμ άουτ”. Κι ας κάθονταν δέκα σειρές πάνω από τον πάγκο», είπε, δίχως να δώσει περαιτέρω διευκρινίσεις.
Τα παιδιά του ζουν στο Σικάγο και είναι εξαιρετικοί αθλητές. Η 14χρονη Στέλλα στο βόλεϊ και το ποδόσφαιρο, ενώ ο 18χρονος Μαρίν ένα αστέρι του μπάσκετ στο γυμνάσιο, αλλά εκτός για τη χρονιά με πρόβλημα στην πλάτη στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας. Ο Κούκοτς υποβλήθηκε προ 18 μηνών σε εγχείρηση για να επιδιορθώσει το ισχίο του και ανατρέχοντας στην καριέρα του εξηγεί: «Θα μπορούσα να σκοράρω 22 ή 24 κατά μέσο όρο, επειδή ξέρω ότι είχα την ικανότητα. Αλλά ήμουν εκεί και έπαιζα για την ομάδα, επειδή αυτή τη λογική έφερα από την Ευρώπη. Εκεί δεν υπάρχουν ανταλλαγές, μόνον η ομάδα. Ας είχα 14 ή 15 κι ας κερδίζαμε τίτλους».
Αυτό έκανε τρεις φορές με τους Μπουλς. Η καριέρα του ολοκληρώθηκε στα 36 έτη του, με θητεία επιπλέον στους Φιλαδέλφεια, Ατλάντα και Μιλγουόκι, και ο απολογισμός του πράγματι εντυπωσιακός. Στους 15,9 πόντους και 5,1 ασίστ ανά αγώνα.
Να, λοιπόν, ποιός άνοιξε το δρόμο για τον Ντιρκ Νοβίτζκι...
«Δεν είχαν κάτι προσωπικό εναντίον μου. Ήμουν όμως ένα από τα βασικά κομμάτια της ομάδας και έπρεπε να με δοκιμάσουν. Αντέχει στην πίεση; Μπορεί να ανταποκριθεί όταν τον χρειαζόμαστε; Οπότε, σε εκείνο το σημείο, κατάλαβα αυτούς τους τύπους. Με δοκίμαζαν. Και αργότερα, κατάλαβα πως ο Μάικλ το κάνει αυτό σε καθημερινή βάση», εξήγησε.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα ήρθαν από τον Φιλ Τζάκσον, πάντως, καθώς τον κορόιδευε και για τα αγγλικά του που δεν είχαν την αμερικανική προφορά, αλλά και το χιούμορ του, μιας και δεν τα' πιανε με την πρώτη. «Ο Τζάκσον με πίεσε σε διάφορα θέματα, για να δει αν μπορώ να τα χειριστώ. Τότε, το επόμενο πρωί θα διάβαζα στις εφημερίδες πως είπε “ο Τόνι έκανε καλό παιχνίδι, επειδή μίλησε με τη μαμά του χτες στο τηλέφωνο”. Τέτοια πράγματα. Ή σε ένα ταξίδι, στη δυτική ακτή, όλοι έπαιρναν βιβλία από τον κόουτς, κι αυτός μου έδωσε ένα βιβλιαράκι με εικόνες, χωρίς λόγια. “Δεν ήμουν σίγουρος πως μπορείς να διαβάσεις τα αγγλικά” μου είπε. Υποθέτω πως ήταν ο τρόπος του για προκαλέσει τον παίκτη», σημείωσε.
Ο Κούκοτς ζει έξι μήνες στο Σικάγο κι ακόμη τον θυμούνται εκεί για το νικητήριο σουτ το 1994, στα πλέι οφ κόντρα στους Νικς. Τότε, ο Πίπεν είχε τρελαθεί γιατί δεν πήρε εντολή για την τελευταία προσπάθεια, αλλά... «Είναι πιθανότατα μία από τις πέντε πρώτες ερωτήσεις που δέχομαι. Κι έχει πλάκα όταν λένε “ξέρω τι συζητήθηκε σε εκείνο το τάιμ άουτ”. Κι ας κάθονταν δέκα σειρές πάνω από τον πάγκο», είπε, δίχως να δώσει περαιτέρω διευκρινίσεις.
Τα παιδιά του ζουν στο Σικάγο και είναι εξαιρετικοί αθλητές. Η 14χρονη Στέλλα στο βόλεϊ και το ποδόσφαιρο, ενώ ο 18χρονος Μαρίν ένα αστέρι του μπάσκετ στο γυμνάσιο, αλλά εκτός για τη χρονιά με πρόβλημα στην πλάτη στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας. Ο Κούκοτς υποβλήθηκε προ 18 μηνών σε εγχείρηση για να επιδιορθώσει το ισχίο του και ανατρέχοντας στην καριέρα του εξηγεί: «Θα μπορούσα να σκοράρω 22 ή 24 κατά μέσο όρο, επειδή ξέρω ότι είχα την ικανότητα. Αλλά ήμουν εκεί και έπαιζα για την ομάδα, επειδή αυτή τη λογική έφερα από την Ευρώπη. Εκεί δεν υπάρχουν ανταλλαγές, μόνον η ομάδα. Ας είχα 14 ή 15 κι ας κερδίζαμε τίτλους».
Αυτό έκανε τρεις φορές με τους Μπουλς. Η καριέρα του ολοκληρώθηκε στα 36 έτη του, με θητεία επιπλέον στους Φιλαδέλφεια, Ατλάντα και Μιλγουόκι, και ο απολογισμός του πράγματι εντυπωσιακός. Στους 15,9 πόντους και 5,1 ασίστ ανά αγώνα.
Να, λοιπόν, ποιός άνοιξε το δρόμο για τον Ντιρκ Νοβίτζκι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου